فاکتور های نمره دهی اسپیکینگ آیلتس

فاکتور های نمره دهی اسپیکینگ آیلتس

اسپیکینگ آیلتس بر چه اساسی نمره‌دهی میشه؟ فاکتور های نمره دهی اسپیکینگ آیلتس چیست؟

خب بیا بدون مقدمه بریم سر اصل مطلب! اگه تصمیم گرفتی تو آزمون آیلتس شرکت کنی (چه آکادمیک چه جنرال)، یکی از بخش‌هایی که همیشه یه جور خاصی استرس میاره، همین اسپیکینگه. چون توش باید رو‌ در ‌رو با ممتحن صحبت کنی و یه سری سؤال جواب بدی.

حالا سؤال اصلی اینه: اسپیکینگ آیلتس دقیقا بر چه اساسی نمره‌دهی میشه؟ فاکتور های نمره دهی اسپیکینگ آیلتس چیست ؟‌ یعنی این نمره ۶ یا ۷ یا ۸ که تهش بهمون می‌دن، از کجا میاد؟ خب این مقاله دقیقاً قراره همینو کامل و با مثال برات توضیح بده.

رایتینگ آیلتس

۴فاکتور نمره دهی اسپیکینگ آیلتس

 

تو اسپیکینگ، چهار تا معیار وجود داره که هر کدوم از ۰ تا ۹ نمره می‌گیرن و در نهایت میانگینش میشه نمره نهایی توی اسپیکینگ. این چهار تا فاکتور عبارتند از:

1.Fluency and Coherence (روانی و انسجام)

2.Lexical Resource (دامنه لغات)

3.Grammatical Range and Accuracy (تنوع و دقت گرامری)

4.Pronunciation (تلفظ)

بیا یکی‌یکی بررسی‌شون کنیم با مثال تا قشنگ جا بیفته.

۱. روانی و انسجام (Fluency and Coherence)

اولین چیزی که ممتحن بهش توجه می‌کنه اینه که چقدر راحت و بدون مکث زیاد حرف می‌زنی. یعنی رشته کلامت پاره نشه. همچنین اینکه آیا صحبت‌هات منطق داره و حرف‌هات با هم ارتباط دارن یا نه.

مثال:

فرض کن ازت می‌پرسن:

“Describe your favorite holiday.”

اگه بگی:

“Umm… my favorite holiday is… uh… maybe last summer… I… went… to… the beach… it was… good.”

خب این یعنی روان نیستی. همش مکث و مِن‌مِن. انسجام هم نداره.

ولی اگه بگی:

“Last summer I went to the north of Iran with my friends. We stayed near the beach for a week and did lots of fun activities like swimming, barbecuing, and playing volleyball. It was definitely one of the best holidays I’ve ever had.”

اینجا هم روانی داری، هم انسجام. پس نمره‌ت تو این بخش بالاتره.

۲. دامنه لغات (Lexical Resource)

اینجا ممتحن بررسی می‌کنه که آیا لغات متنوعی استفاده می‌کنی یا همش از یه سری کلمه تکراری استفاده می‌کنی؟ آیا از اصطلاحات، افعال عبارتی و کالوکیشن‌های طبیعی استفاده می‌کنی یا نه؟

مثال:

دوتا جواب مختلف ببین:

پایین‌تر:

“I was very happy. It was a good trip. We had a lot of fun. The food was good.”

بهتر:

“I was absolutely thrilled. It was an unforgettable trip. We had a blast! The local cuisine was mouthwatering.”

فرقو دیدی؟ دومی کلی لغت جذاب و متنوع داره. هم همین باعث میشه نمره این بخش بالاتر بره.

نکته مهم: اشتباه نکن! استفاده از لغتای پیچیده بدون اینکه بلد باشی درست استفاده‌شون کنی، بیشتر ضرر داره تا فایده. طبیعی و درست حرف زدن همیشه بهتره.

۳. تنوع و دقت گرامری (Grammatical Range and Accuracy)

توی این بخش، ممتحن بررسی می‌کنه که آیا ساختارای مختلف گرامری رو بلدی؟ از زمان‌های مختلف استفاده می‌کنی؟ و آیا اون‌ها رو درست به کار می‌بری؟

مثال ساده:

پایین‌تر:

“I go to school every day. I like school. My teacher is nice. We learn English.”

همه‌چی درسته ولی همش جمله‌های ساده‌ان.

بهتر:

“I’ve been going to school every day since I was six. What I enjoy most about school is learning English, especially when our teacher uses fun games to teach grammar.”

اینجا از زمان حال کامل استمراری استفاده شده، یه جمله وابسته اومده، و ساختار پیچیده‌تری داره. یعنی تنوع گرامری.

ولی فقط تنوع کافی نیست، باید دقت هم داشته باشی. اگه یه ساختار گرامری رو اشتباه پشت‌سرهم استفاده کنی، نمره‌ت کم میشه. پس کیفیت مهم‌تر از کمیت.

۴. تلفظ (Pronunciation)

و اما برسیم به بخشی که خیلی‌ها فکر می‌کنن یعنی لهجه! در صورتی که نه، لهجه فقط یه بخش کوچیکشه. مهم اینه که صحبت‌هات قابل فهم باشه، intonation و stress درست استفاده بشن و اگر می‌تونی، از connected speech هم کمک بگیری.

مثال:

فرض کن می‌خوای بگی:

“I’d like a cup of tea.”

اگه بگی:

“I would like a cup of tea.”

با تاکید روی تک‌تک کلمات، خب رسمی و خشک به نظر می‌رسه.

ولی اگه بگی:

“I’d like a cuppa tea.”

و صدات بالا و پایین بشه، یعنی روان‌تر و طبیعی‌تر حرف زدی. همین باعث میشه ممتحن احساس کنه تو واقعا توی فضای انگلیسی زندگی کردی یا حداقل خوب تمرین کردی.

حالا لهجه بریتیش داری یا امریکن یا ایرلندی؟ اصلا مهم نیست. فقط باید واضح حرف بزنی.

چند تا نکته که می‌تونه نجاتت بده!

از حفظ حرف نزن. ممتحن فوراً می‌فهمه اگه جمله‌هاتو از قبل حفظ کردی. نمره‌ت شدیداً می‌ریزه پایین.

سؤال رو کامل جواب بده. مثلاً اگه ازت می‌پرسه “Do you like reading?”, فقط نگو “Yes, I do.” یه کم توضیح هم بده که چرا.

تمرین صدای خودتو ضبط کن. بعد خودت بهش گوش بده و ببین کجاها باید بهتر بشی.

اگه لغتی یادت نمیاد، جمله رو عوض کن. گیر نده به یه کلمه. مثلا اگه یادت نمیاد “enthusiastic”، بگو “very interested”.

نتیجه گیری

اگه بخوای تو اسپیکینگ آیلتس نمره بالا بگیری، باید روی این چهارتا فاکتور نمره دهی اسپیکینگ آیلتس تمرکز کنی:

•روانی و انسجام
•تنوع لغات
•گرامر متنوع و دقیق
•تلفظ واضح و طبیعی

هر کدومشون تمرین خاص خودشونو دارن، و با تمرین مداوم به راحتی می‌تونی پیشرفت کنی.

حالا چی کار کنم؟

خب اگه حس می‌کنی نیاز به کمک داری و می‌خوای واقعاً نمره خوبی تو اسپیکینگ بگیری، ما یه عالمه تمرین و تکنیک داریم برات. کافیه بزنی رو این لینک و اولین قدم رو برداری:

https://miladfarajpourielts.ir/courses/

درباره نویسنــده
نظرات کاربـــران
فاقد دیدگاه
دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است. اولین دیدگاه را شما بنویسید.
ثبت دیدگاه

محصولات جدید

جستجو کنید ...

این یک سایت آزمایشی است
ساخت با دیجیتس