ورود | ثبت نام
وقتی حرف از مهاجرت به کانادا میشه، یکی از اولین سوالایی که به ذهن آدم میاد اینه: “زبانم باید چقدر خوب باشه؟” خب، جوابش سادهست ولی یه کم پیچیده هم میتونه بشه. کانادا کشوریه که عاشق مهاجرای با استعداد و آمادهست، اما یه شرط مهم داره: باید بتونی خودت رو توی جامعهش جا بندازی. برای همین، مدرک زبان، بهخصوص آیلتس، مثل یه کلید طلایی برای باز کردن درای این کشور عمل میکنه. حالا بیایم ببینیم چه نمرهای لازمه، چرا این نمره مهمه و بعدش یه نگاهی هم به انگلستان و آمریکا بندازیم.
کانادا سیستم مهاجرتیش رو جوری چیده که هرکی میخواد بیاد، باید یه جورایی ثابت کنه که میتونه از پس زندگی اونجا بربیاد. اگه بخوای از طریق برنامههای کاری مثل *اکسپرس اینتری* بری، باید آیلتس جنرال (General Training) بدی. این برنامه یه سیستم امتیازی داره که به مهارت زبانت نگاه ویژهای میکنه. اینجا یه معیاری به اسم CLB (Canadian Language Benchmark) هست که نمره آیلتست رو بهش تبدیل میکنن.
مثلاً اگه دنبال اقامت دائم از طریق نیروی کار ماهر فدرال (FSWP) هستی، حداقل باید CLB 7 بگیری. این یعنی توی هر چهار بخش آیلتس—گوش دادن (Listening)، خوندن (Reading)، نوشتن (Writing) و صحبت کردن (Speaking)—باید حداقل 6 بگیری. ولی صبر کن، این فقط حداقلشه! اگه بخوای شانس دعوت شدنت بره بالا، باید بیشتر تلاش کنی. مثلاً اگه توی گوش دادن 8 بگیری و بقیه مهارتها 7، امتیازت حسابی میره بالا و توی استخر اکسپرس اینتری جلوتر از بقیه وایمیستی.
حالا اگه قصدت تحصیل توی کاناداست، قضیه فرق میکنه. برای مهاجرت به کانادا از طریق تحصیل باید آیلتس آکادمیک (Academic) بدی و نمرهات به دانشگاه بستگی داره. مثلاً دانشگاه بریتیش کلمبیا یا تورنتو معمولاً 6.5 میخوان، ولی اگه بخوای بری یه رشته رقابتی مثل پزشکی، ممکنه 7 یا حتی 7.5 ازت بخوان. اینا رو میگن که مطمئن بشن توی کلاسا و بحثای آکادمیک کم نمیاری.
شاید بگی “خب، من که یه جوری خودم رو میرسونم، چرا اینقدر سخت میگیرن؟” جوابش اینه که کانادا نمیخواد تو اونجا گیر کنی. اگه زبانت ضعیف باشه، نه کار درستحسابی گیرت میاد، نه میتونی با آدما ارتباط بگیری. برای همین، این نمره آیلتس یه جور تضمینه که تو توی زندگی روزمره، از خرید کردن توی سوپرمارکت گرفته تا مصاحبه کاری، اذیت نمیشی.
توی اکسپرس اینتری، زبان تا 28 امتیاز از 100 امتیاز اصلی رو بهت میده (اگه مجرد باشی) و اگه متأهل باشی، حتی بیشتر هم میتونی بگیری. مثلاً اگه CLB 9 بزنی—که یعنی توی گوش دادن 8 و بقیه 7—تقریباً دیگه خیالت راحته که توی لیست دعوتشدهها هستی. تازه، این فقط برای ویزا نیست؛ وقتی میرسی کانادا، اگه زبانت خوب باشه، سریعتر کار پیدا میکنی و زندگیت رو میسازی.
یه نکته دیگه هم هست: اگه نمرهات پایین باشه، ممکنه به هر حال بری، ولی اونجا به مشکل بخوری. مثلاً یه دوستم با آیلتس 5.5 رفت یه کالج توی ونکوور، ولی چون زبانش ضعیف بود، مجبور شد یه سال فقط کلاس زبان بره و کلی هزینه اضافی داد. پس بهتره از اول درست آماده شی.
حالا اگه نمرهات به حد نرسه چی؟ یه سری راه فرعی هست. مثلاً بعضی کالجها توی کانادا پذیرش مشروط میدن. یعنی اگه آیلتست 5 یا 5.5 باشه، میتونی بری اونجا و اول دوره زبان بخونی. یا مثلاً توی برنامههای استانی (PNP)، بعضی جاها مثل منیتوبا یا ساسکاچوان، خیلی روی زبان سخت نمیگیرن، ولی بازم باید یه حداقلهایی داشته باشی. ویزای خانوادگی هم گاهی زبان نمیخواد، ولی اینا بیشتر به شانس و شرایطت بستگی داره.
بریم سراغ انگلستان. اینجا دیگه فقط انگلیسی حرف میزنن و خبری از دو زبانه بودن مثل کانادا نیست. برای همین، زبانت باید حسابی قوی باشه. اگه بخوای ویزای کاری بگیری، مثلاً *Tier 2* (ویزای کار عمومی)، باید آیلتس 6.5 یا 7 بگیری، بسته به شغلت. ولی اگه دنبال ویزای *Tier 1* باشی—که برای آدمای خیلی حرفهای و کارآفریناست—حداقل 7 توی هر مهارت میخوان.
برای دانشجوها، ویزای *Tier 4* هست که بازم به دانشگاه بستگی داره. مثلاً اگه بخوای بری آکسفورد یا کمبریج، باید 7 یا 7.5 بگیری. یه چیز جالب اینه که انگلستان یه نسخه خاص از آیلتس داره به اسم *IELTS for UKVI* که برای ویزاهاش لازمه. فرقش با آیلتس معمولی توی امتحان نیست، فقط مراکز برگزاریش فرق داره و یه کم گرونتره.
چرا اینقدر سخت میگیرن؟ چون توی انگلستان همهچیز به زبان بستگی داره. از پر کردن فرم توی اداره گرفته تا حرف زدن با همسایهات، باید روون باشی وگرنه حسابی به دردسر میافتی.
آمریکا یه کم فرق داره. اینجا تافل (TOEFL) بیشتر طرفدار داره، ولی آیلتس هم قبول میکنن. اگه بخوای بری دانشگاه، مثلاً MIT یا ییل، باید 7 یا بیشتر بگیری. ولی دانشگاهای معمولیتر با 6.5 هم راهت میدن. برای کار یا اقامت دائم، معمولاً مدرک زبان اجباری نیست، مگر اینکه کارفرمات ازت بخواد. مثلاً برای ویزای **H-1B**، اگه آیلتس 6.5 یا 7 داشته باشی، رزومهات قویتر به نظر میاد.
آمریکا نسبت به کانادا و انگلستان یه کم شلتره، چون بیشتر به تجربه کاری و مهارتت نگاه میکنن تا نمره زبان. ولی اگه زبانت ضعیف باشه، توی مصاحبه سفارت یا زندگی روزمره ممکنه به مشکل بخوری.
یه مقایسه سریع
خب، بیایم جمع بندی کنیم. توی کانادا برای کار حداقل 6 میخوای، ولی 7 و 8 شانس موفقیتت رو میبره بالا. برای تحصیل هم 6.5 تا 7 کافیه. انگلستان سختتره و برای کار و تحصیل معمولاً 7 یا بیشتر میخواد. آمریکا انعطاف بیشتری داره و با 6.5 تا 7 توی بیشتر جاها کارت راه میافته.
مهاجرت یه قدم بزرگه و زبانت مثل یه پل میمونه که باید محکم باشه تا بتونی ازش رد شی. فرقی نمیکنه کانادا رو انتخاب کنی، انگلستان یا آمریکا، آیلتس یه ابزار قویه که نشون میده آمادهای یا نه. پس اگه جدی هستی، وقت بذار، تمرین کن و نمرهای بگیر که نه تنها در ویزات رو باز کنه، بلکه زندگیت رو توی اون کشور هم راحتتر کنه. تو کدوم کشور رو انتخاب کردی؟ اگه سوالی داری، بگو تا بیشتر راهنمایی کنم!
https://miladfarajpourielts.ir/courses/
